درباره ی تفاوت ماندگاری لیفت شقیقه با تزریق ژل و تزریق بوتاکس باید به این مطلب توجه کرد که: معمولا لیفت شقیقه با تزریق ژل بین ۶ ماه الی یک سال ماندگاری دارد. البته این موضوع به برند ژل مصرف شده در تزریق هم بستگی دارد. در تزریق بوتاکس نیز ماندگاری بین ۳ ماه تا ۶ ماه می باشد و بعد از این که تاثیر آن برود به حالت قبل خود برگردد. با توجه به این موضوع ماندگاری لیفت شقیقه با تزریق ژل ماندگاری بیشتری دارد. در کل روش های لیفتینگ چون غیر جراحی اند باید هر سال تمدید شوند.
این روش یک نوع عمل زیبایی محسوب می شود که متخصصان برای از بین رفتن خطوط و سفت شدن پوست در اطراف شقیقه گوشه ابرو ها را بالا می برند. روشی غیر تهاجمی بوده که عوارض زیادی ندارد. البته نکته ای که حائز اهمیت بوده این است که لیفت شقیقه با تزریق ژل درسته روشی ایمن در زیبایی است اما به خاطر وجود عروق و رگ ها یکی از سخت ترین قسمت ها برای تزریق می باشد. اگر اشتباهی رخ دهد می تواند منجر به نابینایی شود به همین علت باید در انتخاب پزشک دقت کرد. در ارتباط با تزریق بوتاکس عضله ای که با منقبض شدن خود شکلی نامطلوب در ابرو ایجاد می کند را فلج می کنند و شکلی دلخواه البته به صورت موقتی در ابرو ایجاد می کنند. البته این عمل ممکن است با روش های جراحی نظیر بلفاروپلاستی یا لیفت آندوسکوپیک شقیقه نیز انجام شود.
نحوه تزریق ژل شقیقه به این صورت است که اول باید متخصص محل مورد نظر را بررسی کند. سپس بسته به میزان ژلی که برای تزریق مورد نیاز است و میزان فرو رفتگی یا چین و چروک مراحل آن شامل موارد زیر می شود: در مرحله اول پزشک باید با استفاده کردن از محلول های پاک کننده و همچنین الکل شقیقه ها را به خوبی تمیز کند تا اثری از آرایش و باکتری بر روی پوست باقی نماند. سپس در مرحله دوم از بی حسی های موضعی یا لیدوکائین استفاده می کند برای کم شدن درد و ناراحتی در محل تزریق کردن ژل. سپس متخصص با استفاده کردن از یک سرنگ استریل شده میزان مشخصی از ژل را بر می دارد و سرنگ را به آرامی در محل شقیقه وارد می کند. این قسمت ها بخش های فوقانی و داخلی شقیقه اند که پر می شوند. سپس مواد را در زیر پوست در محل شقیقه خالی می کند و با ماساژ دادن آن را در جای مناسب قرار می دهد. در مرحله آخر سرنگ را خارج کرده و ناحیه تزریق را به خاطر وجود خون و نشتی تمیز می کند. تزریق کردن ژل با استفاده کردن از سوزن های خیلی نازک انجام می شود. بنابراین اثری از درد و بخیه و خونریزی زیاد نیست. البته کسانی که تحمل کم تری نسب به درد دارند از بی حس کننده ی بیشتری برای شان استفاده می شود با این وجود خود فیلر های تزریق نیز همیشه مقداری ماده ی بی حس کننده دارند.
برای بیشتر شدن ماندگاری تزریق ژل شقیقه لازم است یک سری نکاتی را رعایت کرد و همچنین انجام دادن یک سری از مراقبت ها که تزریق ژل زود از بین نرود از جمله: باید بعد از ۱ الی ۲ روز برای رفع تورم و به حداقل رساندن کبودی در محل تزریق از کمپرس یخ استفاده کرد، از کرم هایی به نام آرنیکا و هیرودوئید برای درمان کبودی و تورم نیز می توان استفاده کرد، استفاده نکردن از محصولات آرایشی به مدت ۲۴ ساعت در ناحیه ی تزریق ژل به علت ایجاد شرایطی برای ریکاوری پوست، استفاده از مرطوب کننده های پوست، آشامیدن آب فراوان که باعث می شود اسید هیالورونیک دیر تر جذب شود و ماندگاری آن بالا رود، به مدت ۱ الی ۲ روز بعد از تزریق ژل الکل مصرف نکنید زیرا روند کبودی و تورم را افزایش می دهد، از خوردن مواد قندی، مواد غذایی فرآوری شده، کنسرو پرهیز کنید، ورزش کنید البته از انجام دادن فعالیت های سنگین به علت بالا رفتن حرارت پرهیز کنید، استرس را کاهش دهید، برای یه مدت در ناحیه ی تزریق فشار وارد نکنید و به آرامی ماساژ دهید، در معرض حرارت های شدید مانند سونا و سولاریوم خودداری کنید، در معرض نور خورشید و گرما قرار نگیرید و کرم ضد آفتاب بزنید یا از کلاه استفاده کنید، مصرف قرص zincبرای ماندگاری بیشتر، از خوردن دارو های رقیق کننده ی خون شامل آسپرین، وارفارین، دیسپرین پرهیز کنید، مصرف نکردن محصولات فعال شمال رتینوئید، بتا هیدروکسی، کلیکولیک، آلفا هیدروکسی اسید. با رعایت کردن این نکات زمان ماندگاری نیز بالا می رود.
در رابطه با خطرات کم تزریق ژل شقیقه اول باید به این نکته توجه کرد که درسته تزریق زل یک عمل زیبایی ایمن و کم تهاجم است اما گاهی اوقات افراد در محل شقیقه دچار کبودی و تورم خواهند شد که ماندگار نبوده و کمی بعد از بین خواهد رفت. البته عوارض دیگری از جمله حساسیت پوستی رخ می دهد که سبب عفونت های حاد پوستی می شود. وجود خونریزی کم و جزئی در محل تزریق، وجود عفونت و خارش در محل تزریق ژل، مشکل داشتن در جویدن غذا و درد و ناراحتی در قسمت فک، حساسیت و آلرژی نسبت به موادی که تزریق می شود، عدم وجود تقارن بین ابرو ها، گلوله شدن ژل در زیر پوست به علت تزریق ژل از دیگر عوارض تزریق می باشند. البته گاهی اوقات خطرات به شکل وسیع تری نیز رخ خواهد داد از جمله مسدود شدن رگ های خونی که منجر به نابینایی و حتی مرگ نیز خواهد شد. با وجود خطرات کم، باید مراقب این مسئله بود که عوارضی هم چون گرانولوم جسم خارجی، نکروز داخل عروقی، و نابینایی به علت آمبولیزاسیون در شریان چشم بسیار جدی و خطرناک اند و حتما باید برای تزریق کردن ژل در ناحیه ی شقیقه متخصصی با مهارت و تجربه بالا رو انتخاب کرد.
اما لیفت شقیقه توسط تزریق کردن ژل به چه صورتی میباشد؟ شقیقه به شادابی صورت، جوانی، فرم صورت کمک می کند. بین پیشانی و گوش، پشت چشم ها، قرار دارد. با گذشت سن شقیقه حجم بافتی خود را از دست خواهد داد و توخالی می شود. امروزه افراد توسط تزریق ژل توسط توانسته اند به ظاهر صورت خود فرم دهند به این صورت است که در افراد به علت این که در محل شقیقه افتادگی پوست شان سبب افتادگی گوشه ابرو ها و چشم ها نیز می شود و زیبایی و جذابیت ظاهر چشم ها را نیز کم می کند. از عمل زیبایی و ایمن و همچنین کم تهاجم به نام لیفت شقیقه استفاده می کنند تا دم ابرو ه و گوشه خارجی چشم ها به بالا کشیده شود. البته به علت وجود عروق و رگ های خونی در این قسمت جز سخت ترین ناحیه برای تزریق کردن ژل می باشد و حتما مهارت و تجربه ی پزشکی ماهر مورد نیاز است. از ژلی که حاوی اسید هیالورونیک است استفاده می کنند که عوارضی ندارد و به طور طبیعی در بدن وجود دارد و پس از مدتی جذب خواهد شد. بعد از گذشت سن به علت عدم وجود چربی در ناحیه ی شقیقه با تزریق ژل و پر کردن این محل و حجم دادن به ابرو ها می توان چین و چروک را برطرف کرد. این روش به وسیله ی یک سوزن به میکرو کانولا به اندازه ی یک تا دو میلی لیتر ژل صورت می گیرد که اگر عمق بیشتر باشد حجم بیشتری برای استفاده کردن لازم است.
اکنون سوالی که مطرح هست این است که تزریق ژل شقیقه برای چه کسانی مناسب تر می باشد؟ کسانی که به جمع کردن دم برو بیشتر از لیفت آن علاقه دارند و فقط می خواهند دم ابرو ها یشان تا حدی به بالا کشیده شود، کسانی که افتادگی پوست در ناحیه ی شقیقه دارند، افرادی که به علت وجود خطوط و افتادگی در اطراف چشم ها و انتهای ابرو های خود آزرده خاطر اند ، کسانی که دارای سن بالا تر از ۲۲ سال هستند، افرادی که در ناحیه ی پیشانی خود افتادگی و چین و چروک ندارند، دچار بیماری های خاصی نظیر بیماری های پوستی، دیابتی، لوپوس، روماتیسم، سندروم نفروتیک، آسم و… نیستند، به مواد تزریقی حساسیت و آلرژی ندارند، بانوانی که باردار نیستند و شیر نمی دهند، افرادی که دارو های خاصی نظیر آسپرین و وارفارین مصرف نمی کنند، افرادی که بیماری های قلبی ندارند و دارو مصرف نمی کنند، کسانی که بیماری های باکتریایی پوستی و تبخال ندارند، افرادی که مشکلاتی هم چون انعقاد خون و اختلالات خونی ندارند، همچنین در زمان تزریق کردن ژل هیچ گونه التهاب یا عفونتی در محل تزریق وجود نداشته باشد، در زمان تزریق هیچ گونه اگزمای پوستی و یا نقص ایمنی نداشته باشند، کسانی که از دارو های استروئیدی استفاده نمی کنند.
امتیاز شما به این پست
